U podnožju planine Bukulje
Odlučili smo da ovaj vikend provedemo na nekoj od planina u Šumadijskoj regiji i ispunila nam se želja. Osvojili smo vrh planine Bukulje na skoro 700 metara nadmorske visine.
Planina Bukulja je obrasla šumom različitih vrsta drveća od kojih dominiraju bukva i hrast. Divno je bilo udisati taj svež prohladni i predjesenji vazduh. Pogled na Arnađelovac, naziv puta kojim smo stigli i parkirali auto ispred planinarske kuće. Razgledali smo, šetali i popili dobru kafu u bašti Mističnog kafića koji je okružen šumom. Na turističkoj osmatračnici dvogledom i bez njega gledali smo na Aranđelovac i Bukovičku banju.
Posetili smo pećinu Risovača i otkrili istoriju ovih prostora staru nekoliko desetina hiljada godina. Kada se pređe most preko reke Kubršnice, uzdiže se brdo Risovača sa pećinom. Imali smo vodiča koji je sproveo jednu manju turističku grupu.
Ovde su pronađene kamene i koštane alatke koje potvrđuju da je Risovačka pećina u srednjem razdoblju starijeg kamenog doba bila stanište neandertalskih lovaca.
Iskoristili smo sunčan dan da prošetamo centrom Aranđelovca (Trgom Slobode) i njegovim po nama najlepšim delom – Parkom Bukovičke banje. Prostrani park sa uređenim stazama, drvoredima, travnjacima i skulpturama je bio pravi melem za oči i relaksaciju uma. Tu se nalazi i Specijalna bolnica za rehabilitaciju “Bukovička banja” koja je poznata po blagotvorna svojstvima bukovičke kisele vode. Korišćena tokom dva veka za okrepljenje i lečenje postala je lek mnogim istorijskim ličnostima, čak je i kisela voda dobila naziv po Knjazu Milošu Obrenoviću. Dinastija Obrenović je gradila Aranđelovac kao svoje letvovalište.
Staro zdanje, najstariji sačuvan objekat u parku Bukovičke banje, reprezentativni primer arhitekture srpskog romantizma, počeo je da gradi knez Mihailo Obrenović 1865. godine kao letnju rezidenciju dinastije i skupštinski dom.
U donjem delu parka stazama posutim belim peskom stigli smo do letnje pozornice i razgledali renoviran paviljon Kneza Miloša sada korišćen u jednom delu za umetničku galeriju. Bili su izloženi radovi 46. simpozijuma pod nazivom Svet keramike. Sutradan ujutru popili smo mlake lekovite vode sa ovih izvora i razgledali stare fotogafije mesta TO Aranđelovac. Saznali smo da se renovira hotel Šumadija i da će radovi biti završeni 2021. godine, a da su u planu i sređivanja Starog zdanja.
Ovaj vikend je bio idealna prilika da vidimo i nešto drugačije od ponude smeštajnih kapaciteta ne samo u Aranđelovcu nego u Šumadiji – Eko Hostel uz obilazak konjičkog kluba. Popili smo kafu i uživali u prirodnom okruženju dvorišta ovog Eko hostela koji okuplja ljude sa različitih krajeva Sveta.
Ljuljanje na belo farbanim auto gumama, sedeljke na paletama dok zvuci dubokog zvuka orjentalnog melosa sa Eko platoa dopiru do naših čula. Sve je davalo posebnog šmeka, uključujući i nove posetioce koji su dolazili na imanje konjima. Bilo nam je teže odvojiti se od ovakve vrste čila, ali smo kasnije završili u ambijentu moderne bašte uz ukuse specijaliteta restorana Dolče koji se nalazi u centru grada.
Sve u svemu jedan lepo proveden i sadržajan kraći vikend koji vam svakako preporučujemo.